Janusz Piechociński Wiceprzewodniczący sejmowej Komisji Infrastruktury
janusz@piechocinski.pl ,WWW.piechocinski.pl
Projekt
USTAWA
z dnia 2008 r.
o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji
inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych
ustaw )
Art. 1.
W ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania
i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721,
z późn. zm. )) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie
dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o
dro-gach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, Nr 23, poz. 136, Nr
192, poz. 1381 oraz z 2008 r. Nr 54, poz. 326), zwanych dalej „drogami”, a
także organy właściwe w tych sprawach.”;
2) uchyla się rozdział 2;
3) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu:
„Rozdział 2a
Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie robót budowlanych
Art. 11a. 1. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo
starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o
zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wnio-sek właściwego
zarządcy drogi.
2. W przypadku inwestycji drogowej realizowanej na obszarze dwóch lub
więcej województw, decyzję o zezwoleniu na realiza-cję inwestycji drogowej
wydaje wojewoda, na którego obszarze właściwości znajduje się największa
część nieruchomości prze-znaczonych na realizację inwestycji drogowej.
3. Decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydaje się w
terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1.
Art. 11b. 1. Właściwy zarządca drogi składa wniosek, o którym mowa w art.
11a ust. 1, po uzyskaniu opinii właściwych miejscowo zarządu województwa,
zarządu powiatu oraz wójta (burmistrza, prezyden-ta miasta).
2. Niewydanie opinii, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia
zwrócenia się przez właściwego zarządcę drogi o jej wyraże-nie, traktuje
się jako brak zastrzeżeń do wniosku.
Art. 11c. Do postępowania w sprawach dotyczących wydania decyzji o
ze-zwoleniu na realizację inwestycji drogowej stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem prze-pisów niniejszej
ustawy.
Art. 11d. 1. Wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej zawiera:
1) mapę w skali co najmniej 1:5.000 przedstawiającą propono-wany przebieg
drogi, z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych, oraz
istniejące uzbrojenie terenu;
2) analizę powiązania drogi z innymi drogami publicznymi;
3) mapy zawierające projekty podziału nieruchomości, sporzą-dzone zgodnie z
odrębnymi przepisami;
4) określenie zmian w dotychczasowej infrastrukturze zagospo-darowania
terenu;
5) cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z zaświadczeniem, o którym
mowa w art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.
U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm. )), aktualnym na dzień
opraco-wania projektu;
6) pozwolenie, o którym mowa w art. 23 i 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r.
o obszarach morskich Rzeczypospolitej Pol-skiej i administracji morskiej
(Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm. )) , jeżeli jest ono
wymagane;
7) w przypadku obiektów zakładów górniczych oraz obiektów usytuowanych na
terenach zamkniętych i terenach, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, postanowienie o
uzgodnieniu z organem administracji architektoniczno-budowlanej, o którym
mowa w art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budow-lane,
projektowanych rozwiązań w zakresie:
a) linii zabudowy oraz elewacji obiektów budowlanych pro-jektowanych od
strony dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych,
b) przebiegu i charakterystyki technicznej dróg, linii komu-nikacyjnych
oraz sieci uzbrojenia terenu, wyprowadzo-nych poza granice terenu
zamkniętego, portów morskich i przystani morskich, a także podłączeń tych
obiektów do sieci użytku publicznego;
opinie:
a) ministra właściwego do spraw zdrowia – w odniesieniu do inwestycji
lokalizowanych w miejscowościach u-zdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi
przepisami,
b) dyrektora właściwego urzędu morskiego – w odniesieniu do obszarów pasa
technicznego, pasa ochronnego, mor-skich portów i przystani,
c) właściwego organu nadzoru górniczego – w odniesieniu do terenów
górniczych,
d) dyrektora właściwego regionalnego zarządu gospodarki wodnej – w
odniesieniu do inwestycji obejmujących wy-konanie urządzeń wodnych oraz w
odniesieniu do wyko-nywania obiektów budowlanych lub robót na obszarach
bezpo¬średniego zagrożenia powodzią,
e) dyrektora właściwej regionalnej dyrekcji Lasów Pań-stwowych – w
odniesieniu do gruntów leśnych stanowią-cych własność Skarbu Państwa,
będących w zarządzie Lasów Państwowych,
f) właściwego wojewódzkiego konserwatora zaby¬tków – w odniesieniu do
dóbr kultury chronionych na podstawie odrębnych przepisów,
g) właściwego zarządcy infrastruktury kolejowej – w odniesieniu do linii
kolejowej,
h) innych organów wymaganych przepisami szcze¬gólnymi;
9) wymagane przepisami odrębnymi decyzje admini¬stracyjne.
2. Właściwy organ wydaje opinie, o których mowa w ust. 1 pkt 8, na wniosek
właściwego zarządcy drogi, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia
otrzymania wniosku o wydanie opinii. Niewydanie opinii w tym terminie
traktuje się jako brak zastrzeżeń do wnio-sku.
3. Opinie, o których mowa w ust. 1 pkt 8, zastępują uzgodnienia, pozwolenia,
opinie bądź stanowiska właściwych organów wyma-gane odrębnymi przepisami.
4. Jeżeli realizacja inwestycji drogowej wymaga wydania pozwole-nia
wodnoprawnego, odpowiednio marszałek województwa albo starosta wydają to
pozwolenie w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia złożenia wniosku o
jego wydanie. W sprawach dotyczą-cych wydania pozwolenia wodnoprawnego nie
stosuje się art. 131 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo
wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm. )). Dla ustalenia
stanu prawnego nieruchomości, o których mowa w art. 132 ust. 2 pkt 2 lit. c
ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, siedziby i adresy właścicieli
tych nieruchomości określa się według kata-stru nieruchomości.
5. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w
odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wysyłają zawiadomienie o
wszczęciu postępowania w sprawie wydania de-cyzji o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej wniosko-dawcy, właścicielom lub użytkownikom
wieczystym nieruchomo-ści objętych wnioskiem o wydanie tej decyzji na adres
wskazany w katastrze nieruchomości, a w przypadku, o którym mowa w art. 11a
ust. 2, wojewodom, na których obszarze właściwości znajduje się część
nieruchomości objętej wnioskiem o wydanie decyzji o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej, oraz zawiadamiają pozostałe strony w drodze
obwieszczeń, odpowiednio w urzędzie wojewódzkim lub starostwie powiatowym,
a także w urzędach gmin właściwych ze względu na przebieg drogi, na
stronach in-ternetowych tych gmin i w prasie lokalnej. Doręczenie
zawiado-mienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest sku-teczne.
6. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5, zawiera w szczególności:
1) oznaczenie nieruchomości lub ich części, objętych wnioskiem o wydanie
decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji dro-gowej, według katastru
nieruchomości;
2) informację o terminie i miejscu, w którym strony mogą zapo-znać się z
aktami sprawy.
7. W przypadku nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym wojewoda w
odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do
dróg powiatowych i gminnych wysyłają zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5,
jedynie wnioskodawcy.
8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio, jeżeli właściciel lub
użyt-kownik wieczysty nie żyją, a ich spadkobiercy nie wykazali prawa do
spadku.
9. Z dniem zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5, nieruchomości stanowiące
własność Skarbu Państwa bądź jednostek samorządu terytorialnego, objęte
wnioskiem o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej,
nie mogą być przedmiotem ob-rotu w rozumieniu przepisów o gospodarce
nieruchomościami.
10. Czynność prawna dokonana z naruszeniem zakazu, o którym mowa w ust. 9,
jest nieważna.
Art. 11e. Nie można uzależniać zezwolenia na realizację inwestycji drogowej
od spełnienia świadczeń lub warunków nieprzewidzianych obo-wiązującymi
przepisami.
Art. 11f. 1. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
zawiera:
1) wymagania dotyczące powiązania drogi z innymi drogami publicznymi, z
określe¬niem ich kategorii;
2) określenie linii rozgraniczających teren;
3) warunki wynikające z potrzeb ochrony środowiska, ochrony zabytków i dóbr
kultury współczesnej oraz potrzeb obronno-ści państwa;
4) wymagania dotyczące ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich;
5) zatwierdzenie podziału nieruchomości, o którym mowa w art. 12 ust. 1;
6) oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nie-ruchomości,
które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu
terytorialnego;
7) zatwierdzenie projektu budowlanego;
w razie potrzeby inne ustalenia dotyczące:
a) określenia szczególnych warunków zabezpieczenia tere-nu budowy i
prowa¬dzenia robót budowlanych,
b) określenia czasu użytkowania tymczasowych obiektów budowlanych,
c) określenia terminów rozbiórki istniejących obiektów bu-dowlanych
nieprzewidzianych do dalszego użytkowania oraz tymczasowych obiektów
budowlanych,
d) określenia szczegółowych wymagań dotyczących nadzo-ru na budowie,
e) obowiązku dokonania przebudowy istniejącej sieci uzbrojenia terenu,
f) obowiązku przebudowy dróg innych kategorii,
g) określenia ograniczeń w korzystaniu z nieru¬chomości dla realizacji
obowiązków, o których mowa w lit. e i f,
h) zezwolenia na wykonanie obowiązków, o których mowa w lit. e i f.
2. Do ograniczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. g, przepisy art. 124
ust. 4-8 i art. 124a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospo-darce
nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm. ))
stosuje się odpowiednio.
3. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w
odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych doręcza-ją decyzję o zezwoleniu
na realizację inwestycji drogowej wnio-skodawcy oraz zawiadamiają o jej
wydaniu pozostałe strony w drodze obwieszczeń, odpowiednio w urzędzie
wojewódzkim lub starostwie powiatowym oraz w urzędach gmin właściwych ze
względu na przebieg drogi, na stronach internetowych tych gmin, a także w
prasie lokalnej. Ponadto wysyłają zawiadomienie o wy-daniu decyzji o
zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej do-tychczasowemu właścicielowi
lub użytkownikowi wieczystemu na adres wskazany w katastrze nieruchomości.
W przypadku, o którym mowa w art. 11a ust. 2, zawiadomienie to wysyła się
wojewodom, na których obszarze właściwości znajduje się część nieruchomości
objętej wnioskiem o wydanie tej decyzji. Doręcze-nie zawiadomienia na adres
wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne.
4. Zawiadomienie o wydaniu decyzji o zezwoleniu na realizację in-westycji
drogowej zawiera informację o miejscu, w którym strony mogą zapoznać się z
treścią decyzji.
5. Przepisu ust. 3 zdanie drugie nie stosuje się w przypadku nieru-chomości
o nieuregulowanym stanie prawnym oraz w sytuacji, gdy właściciel lub
użytkownik wieczysty nieruchomości nie żyją, a ich spadkobiercy nie
wykazali prawa do spadku.
6. Przepisy ust. 3-5 stosuje się odpowiednio do doręczania i zawiadamiania
stron o decyzji o zezwoleniu na realizację inwe-stycji drogowej wydanej
przez organ drugiej instancji.
Art. 11g. 1. Od decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
stronie służy odwołanie do organu wyższego stopnia, którym jest:
1) wojewoda w przypadku wydania decyzji przez starostę;
2) minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki prze-strzennej i
mieszkaniowej w przypadku wydania decyzji przez wojewodę.
2. Odwołanie strony od decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej rozpatruje się w terminie 30 dni, a skargę do sądu
ad-ministracyjnego w terminie dwóch miesięcy.
3. W postępowaniu przed organem odwoławczym oraz przed sądem
administracyjnym nie można uchylić decyzji w całości ani stwier-dzić jej
nieważności, gdy wadą dotknięta jest tylko część decyzji dotycząca odcinka
drogi, nieruchomości, działki.
Art. 11h. 1. W przypadku gdy właściwy organ nie wyda decyzji o zezwoleniu
na realizację inwestycji drogowej w terminie 90 dni od dnia zło-żenia
wniosku o wydanie takiej decyzji, organ wyższego stopnia wymierza temu
organowi, w drodze postanowienia, na które przy-sługuje zażalenie, karę w
wysokości 500 zł za każdy dzień zwło-ki. Wpływy z kar stanowią dochód
budżetu państwa.
2. Karę uiszcza się w terminie 14 dni od dnia doręczenia postano-wienia, o
którym mowa w ust. 1. W przypadku nieuiszczenia ka-ry, o której mowa w ust.
1, podlega ona ściągnięciu w trybie prze-pisów o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.
3. Do terminu, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się terminów
przewidzianych w przepisach prawa do dokonania określonych czynności,
okresów zawieszenia postępowania oraz okresów o-późnień spowodowanych z
winy strony albo z przyczyn niezależ-nych od organu.
Art. 11i. 1. W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji
dro-gowej nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się odpo-wiednio
przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowla-ne, z wyjątkiem art.
28 ust. 2.
2. W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji dro-gowej nie
stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Art. 11j. Do nieruchomości stanowiących rodzinne ogrody działkowe obję-tych
decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się art.
17-22 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych
(Dz.U. Nr 169, poz. 1419 oraz z 2006 r. Nr 220, poz. 1600).”;
4) w art. 12:
a) ust. 1-4 otrzymują brzmienie:
„1. Decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zatwierdza się
podział nieruchomości.
2. Linie rozgraniczające teren ustalone decyzją o zezwoleniu na realizację
inwestycji drogowej stanowią linie podziału nieruchomości.
3. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stanowi pod-stawę
do dokonania wpisów w księdze wieczystej i w katastrze nieru-chomości.
4. Nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6,
stają się z mocy prawa:
1) własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2) własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu
do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych
– z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogo-wej stała się ostateczna.”,
b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4f w brzmieniu:
„4a. Decyzję ustalającą wysokość odszko¬dowania za nieruchomości, o
któ-rych mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej.
4b. Decyzję ustalającą wysokość odszko¬dowania wydaje się w terminie 30
dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej stała się ostateczna.
4c. Jeżeli na nieruchomości lub prawie użytkowania wieczystego tej
nieru-chomości zostały ustanowione ograniczone prawa rzeczowe z dniem, w
którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się
ostateczna, prawa te wygasają.
4d. Jeżeli przeznaczona na pasy drogowe nieruchomość gruntowa stano-wiąca
własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialne-go została
oddana w użytkowanie wieczyste, użytkowanie to wygasa z dniem, w którym
decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogo-wej stała się
ostateczna.
4e. Przepis ust. 4d stosuje się odpowiednio do użytkowania wieczystego
nabytego w sposób inny niż w drodze umowy zawartej w formie aktu
notarialnego.
4f. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługu-je
dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wie-czystym
nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nierucho-mości ograniczone
prawo rzeczowe.”,
c) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. Do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust.
4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomo-ściami, z
zastrzeżeniem art. 18.
6. Nieruchomości, o których mowa w ust. 4, mogą być użytkowane
nieod-płatnie przez dotychczasowych właścicieli lub użytkowników
wieczys-tych do upływu terminu, o którym mowa w art. 16 ust. 2.”;
5) w art. 16 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej określa termin
od-powiednio wydania nieruchomości lub wydania nieruchomości i opróżnienia
lokali oraz innych pomieszczeń. Termin ten nie może być krótszy niż 120 dni
od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
stała się ostateczna.
3. Do egzekucji obowiązków wynikających z decyzji o zezwoleniu na
realiza-cję inwestycji drogowej stosuje się przepisy o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji. Egzekucję obowiązku wynikającego z decyzji o
zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przeprowadza się w terminie 30
dni od dnia otrzymania wniosku właściwego zarządcy drogi.”;
6) w art. 17:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo sta-rosta
w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych nadają decyzji o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej rygor natychmiastowej wykonalności na
wniosek właściwego zarządcy drogi, uzasadniony inte-resem społecznym lub
gospodarczym.”,
b) uchyla się ust. 2,
c) w ust. 3:
– uchyla się pkt 1,
– dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) uprawnia do rozpoczęcia robót budowlanych.”,
d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W przypadku gdy decyzja, o której mowa w ust. 1, dotyczy nierucho-mości
zabudowanej budynkiem mieszkalnym albo budynkiem, w któ-rym został
wyodrębniony lokal mieszkalny, właściwy zarządca drogi jest obowiązany, w
terminie faktycznego objęcia nieruchomości w po-siadanie, do wskazania
lokalu zamiennego, z zastrzeżeniem ust. 4a.”,
e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu:
„4a. W przypadku gdy faktyczne objęcie nieruchomości w posiadanie
na-stępuje po upływie terminu, o którym mowa w art. 16 ust. 2, właściwy
zarządca drogi nie ma obowiązku do wskazania lokalu zamiennego.
4b. Osoba, której wskazano lokal zamienny, jest obowiązana do jego
o-próżnienia najpóźniej w dniu upływu terminu, o którym mowa w art. 16 ust.
2.”,
f) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Do egzekucji obowiązków wynikających z decyzji, o której mowa w ust. 1,
stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administra-cji.
Egzekucję obowiązku wynikającego z tej decyzji przeprowadza się w terminie
30 dni od dnia otrzymania wniosku właściwego zarządcy drogi.”;
7) w art. 18:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się
według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na
realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej
wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowa-nia.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1f w brzmieniu:
„1a. Jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 12 ust. 4, lub na
prawie użytkowania wieczystego tych nieruchomości są ustanowione
ograniczone prawa rzeczowe, wysokość odszkodowania przysługujące-go
dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu zmnie¬jsza
się o kwotę równą wartości tych praw.
1b. Suma wysokości odszkodowania przysługującego dotychczasowemu
właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu, z wyłączeniem kwot, o których
mowa w ust. 1e i 1f, i wysokości odszkodowania z tytułu wyga-śnięcia
ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na tej nieru-chomości lub na
prawie użytkowania wieczystego nie może przekro-czyć wartości nieruchomości
lub wartości prawa użytkowania wieczy-stego.
1c. Jeżeli na nieruchomościach, o których mowa w art. 12 ust. 4, lub na
prawie użytkowania wieczystego tych nieruchomości jest ustanowiona hipoteka,
wysokość odszkodowania z tytułu wygaśnięcia hipoteki ustala się w
wysokości świadczenia głównego wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, wraz
z odsetkami zabezpieczonymi tą hipoteką. Odszkodo-wanie to podlega
zaliczeniu na spłatę świadczenia głównego wierzytel-ności zabezpieczonej
hipoteką wraz z odsetkami.
1d. Kwotę odszkodowania z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw rze-czowych
ustaloną na dzień, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się oso-bom, którym te
prawa przysługiwały.
1e. W przypadku, w którym dotychczasowy właściciel lub użytkownik wieczysty
nieruchomości objętej decyzją o zezwoleniu na realizację in-westycji
drogowej odpowiednio wyda tę nieruchomość lub wyda nieru-chomość i opróżni
lokal oraz inne pomieszczenia niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie
30 dni od dnia:
1) doręczenia zawiadomienia o wydaniu decyzji, o której mowa w art. 17,
2) doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji o zezwoleniu na re-alizację
inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalno-ści albo
3) w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała
się ostateczna
– wysokość odszkodowania po¬większa się o kwotę równą 5 % wartości
nieruchomości lub wartości prawa użytkowania wieczystego.
1f. W przypadku gdy decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogo-wej
dotyczy nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym albo budynkiem, w
którym został wyodrębniony lokal mieszkalny, wysokość odszkodowania, o
którym mowa w ust. 1, przysługującego dotychcza-sowemu właścicielowi lub
użytkownikowi wieczystemu zamieszkałemu w tym budynku albo lokalu,
powiększa się o kwotę 10 000 zł w odnie-sieniu do tej nieruchomości.”;
uchyla się art. 18a;
9) w art. 19:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stanowi
pod-stawę do wydania przez wojewodę albo starostę decyzji o wygaśnięciu
trwałego zarządu ustanowionego na nieruchomości przeznaczonej na pas
drogowy, stanowiącej własność Skarbu Państwa albo jednostki sa-morządu
terytorialnego, z wyjątkiem przypadków, gdy trwały zarząd jest ustanowiony
na rzecz właściwego zarządcy drogi albo samorządo-wej jednostki
organizacyjnej. Przepis art. 17 stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli przeznaczona na pasy drogowe nieruchomość stanowiąca wła-sność
Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego została uprzednio
wydzierżawiona, wynajęta lub użyczona, decyzja o zezwole-niu na realizację
inwestycji drogowej stanowi podstawę do wypowie-dzenia przez właściwego
zarządcę drogi umowy dzierżawy, najmu lub użyczenia ze skutkiem
natychmiastowym. Za straty poniesione na sku-tek rozwiązania umowy
przysługuje odszkodowanie.”,
b) uchyla się ust. 3-5;
10) w art. 20 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
„1. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad albo samorządowa
jednost-ka organizacyjna otrzymują z mocy prawa, nieodpłatnie, w trwały
zarząd odpowiednio nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa albo
jed-nostki samorządu terytorialnego, z dniem, w którym decyzja o
zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dotycząca tych nieruchomości
stała się o-stateczna, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad albo samorządowa
jed-nostka organizacyjna otrzymują z mocy prawa, nieodpłatnie, w trwały
za-rząd odpowiednio nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa albo
jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 19, odpowiednio z
dniem wygaśnięcia trwałego zarządu albo rozwiązania umów: dzierżawy, najmu
lub użyczenia.
3. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad albo właściwy zarząd drogi
otrzymują z mocy prawa, nieodpłatnie, w trwały zarząd odpowiednio
nieru-chomości nabyte na własność Skarbu Państwa albo jednostki samorządu
te-rytorialnego na cele budowy dróg, z dniem, w którym decyzja o
zezwole-niu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.”;
11) po art. 20 dodaje się art. 20a i 20b w brzmieniu:
„Art. 20a. 1. W przypadku gdy inwestycja drogowa wymaga przejścia przez
te-reny wód płynących bądź tereny linii kolejowej, właściwy zarząd-ca drogi
jest uprawniony do nieodpłatnego zajęcia tego terenu na czas realizacji tej
inwestycji.
2. Właściwy zarządca drogi nie później niż w terminie 30 dni przed
planowanym zajęciem terenu, o którym mowa w ust. 1, uzgadnia w drodze
pisemnego porozumienia z zarządcą infrastruktury kole-jowej lub z
odpo¬wiednimi organami, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia
18 lipca 2001 r. – Prawo wodne, zakres, wa-runki i termin zajęcia tego
terenu.
3. W przypadku gdy decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
został nadany rygor natychmiastowej wykonalności, po-rozumienie, o którym
mowa w ust. 2, zawiera się niezwłocznie.
4. Za szkody powstałe w wyniku działań, o których mowa w ust. 1,
przysługuje odszkodowanie ustalane na zasadach wynikających z Kodeksu
cywilnego.
5. Do zapłaty odszkodowania, o którym mowa w ust. 4, jest obowią-zany
właściwy zarządca drogi.
Art. 20b. 1. Lasy Państwowe, zarządzające nieruchomościami, o których mo-wa
w art. 11f ust. 1 pkt 6, na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o
lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z późn. zm. )), są obowiązane do
dokonania nieodpłatnie, z zastrzeżeniem ust. 3, wycinki drzew i krzewów
oraz ich uprzątnięcia w terminie usta-lonym w odrębnym porozumieniu między
Lasami Państwowymi a właściwym zarządcą drogi.
2. Drewno pozyskane z wycinki drzew i krzewów, o której mowa w ust. 1,
staje się nieodpłatnie własnością Lasów Państwowych.
3. Koszty wycinki drzew i krzewów w wieku do 20 lat oraz ich u-przątnięcia
ponosi właściwy zarządca drogi.”;
12) art. 21 otrzymuje brzmienie:
„Art. 21. 1. Do gruntów rolnych i leśnych objętych decyzjami o zezwoleniu
na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o ochro-nie
gruntów rolnych i leśnych.
2. Do usuwania drzew i krzewów znajdujących się na nieruchomo-ściach
objętych decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, z
wyjątkiem drzew i krzewów usuwanych z nieruchomości wpisanej do rejestru
zabytków, nie stosuje się przepisów o ochronie przyrody w zakresie
obowiązku uzyskiwa-nia zezwoleń na ich usunięcie oraz opłat z tym
związanych.”;
13) uchyla się art. 24;
14) uchyla się art. 28-30;
15) w art. 31:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o zezwoleniu na
re-alizację inwestycji drogowej, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności
tej decyzji został złożony po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja
stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął budowę drogi. Art. 158 § 2
Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o zezwoleniu na realiza-cję
inwestycji drogowej, której nadano rygor natychmiastowej wyko-nalności, sąd
administracyjny po upływie 14 dni od dnia rozpoczęcia budowy drogi może
stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo z przyczyn wyszczególnionych w
art. 145 lub 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.”,
b) uchyla się ust. 3;
16) w art. 32 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. W przypadku decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
wyda-nej dla drogi posiadającej co najmniej dwie jezdnie, przy czym każdą z
nich przeznaczoną dla jednego kierunku ruchu, wojewoda w odniesieniu do
dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg
powiato-wych i gminnych, na wniosek inwestora, wydają decyzję o pozwoleniu
na użytkowanie w odniesieniu do jezdni lub jej odcinka, na którym
zakończono budowę.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do drogowych obiektów
inżynier-skich, objętych decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej.”;
17) w art. 41 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydane do dnia
wejścia w życie ustawy, a dotyczące dróg objętych niniejszą ustawą,
pozo-stają w mocy do dnia 31 grudnia 2020 r., chyba że uprawniony podmiot
zło-ży przed upływem tego terminu wniosek o wydanie zezwolenia na
realizację inwestycji drogowej na podstawie niniejszej ustawy.”;
18) w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Decyzje o ustaleniu lokalizacji drogi, decyzje o pozwoleniu na budowę
drogi, decyzje o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej oraz inne
decyzje wydane na podstawie niniejszej ustawy pozostają w mocy.”;
19) art. 45 otrzymuje brzmienie:
„Art. 45. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
2. Przepisy rozdziałów 1-5 tracą moc z dniem 31 grudnia 2020 r.”.
Art. 2.
W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z
2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm. )) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 33:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się w terminie 30 dni od dnia
złożenia wniosku o zatwierdzenie projektu prac geologicznych.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadku gdy prace geologiczne mają być wykonywane w grani-cach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, wydanie decyzji, o której mowa
w ust. 1, wymaga uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw gospodarki
morskiej.”;
2) w art. 45 po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:
„1b. Niewydanie zawiadomienia o przyjęciu dokumentacji geologicznej bez
za-strzeżeń w terminach, o których mowa w ust. 1a, traktuje się jako
przyjęcie jej bez zastrzeżeń.”.
Art. 3.
W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z
2008 r. Nr 25, poz. 150) w art. 135:
1) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Jeżeli obowiązek utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania wynika z
postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, dla
przedsię-wzięcia polegającego na budowie drogi krajowej w rozumieniu ustawy
z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz.
115, Nr 23, poz. 136, Nr 192, poz. 1381 oraz z 2008 r. Nr 54, poz. 326)
ob-szar ograniczonego użytkowania wyznacza się na podstawie analizy
poreali-zacyjnej z uwględnieniem dokumentacji, o której mowa w ust. 5a. W
decy-zji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nakłada się
obowiązek sporządzenia analizy porealizacyjnej po upływie 1 roku od dnia
oddania o-biektu do użytkowania i jej przedstawienia w terminie 18 miesięcy
od dnia oddania obiektu do użytkowania.”;
2) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:
„5a. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem
wła-ściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, zakres i
formę dokumentacji niezbędnej do utworzenia obszaru ograniczonego
użyt-kowania dla przedsięwzięcia polegającego na budowie drogi krajowej w
ro-zumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, sposoby
ograniczenia użytkowania terenu w obszarach ograniczonego użytkowania oraz
rodzaje rekompensaty dla właścicieli nieruchomości położonych w obszarach
ograniczonego użytkowania.
5b. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5a, minister właściwy do
spraw transportu uwzględnia przeznaczenie terenów położonych w obsza-rach
ograniczonego użytkowania oraz słuszny interes właścicieli nierucho-mości
położonych w tych obszarach.”.
Art. 4.
W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92,
poz. 880, z późn. zm. )) w art. 35 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w
brzmieniu:
„2a. Za utrzymanie siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin i zwierząt,
utworzo-nych w ramach kompensacji przyrodniczej, jak również za
monitorowanie ich stanu odpowiada:
1) sprawujący nadzór nad obszarem Natura 2000, na terenie którego zosta-ła
wykonana kompensacja;
2) wojewoda na terenie znajdującym się poza obszarem Natura 2000.”.
Art. 5.
1. Ilekroć w przepisach odrębnych ustaw jest mowa o decyzji o warunkach
zabu-dowy i zagospodarowania terenu, decyzji o ustaleniu lokalizacji
inwestycji celu publicznego, decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej,
decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi, rozumie się przez to także decyzję
o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.
2. Ilekroć w przepisach odrębnych ustaw jest mowa o pozwoleniu na budowę,
ro-zumie się przez to także decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej.
Art. 6.
1. Do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną do dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. Dla przedsięwzięć drogowych, dla których przed dniem wejścia w życie
niniej-szej ustawy została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi,
stosuje się przepisy dotychczasowe.
3. W postępowaniu dotyczącym ustalania wysokości i wypłaty odszkodowania za
nieruchomości przejęte pod drogi publiczne stosuje się przepisy ustawy, o
której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Art. 7.
Jeżeli w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy
właściciel bądź użytkownik wieczysty nieruchomości objętej decyzją o
ustaleniu lokalizacji drogi, decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej,
decyzją o ustaleniu lokalizacji celu publicznego albo decyzją o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, odpo-wiednio wyda tę nieruchomość lub
wyda nieruchomość i opróżni lokal oraz inne po-mieszczenia wysokość
odszkodowania przysługującego temu właścicielowi bądź użytkownikowi
wieczystemu nieruchomości powiększa się o kwotę równą 5% war-tości
nieruchomości lub wartości prawa użytkowania wieczystego.
Art. 8.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
